Zadzwoń - skontaktuj się z KOI Klinika Leczenia Bólu
KOI Centrum Leczenia - leczenie bólu i opieka paliatywna
  1. pl
  2. en
youtube - KOI Centrum Leczenia Bólu
facebook - KOI Centrum Leczenia Bólu
KOI Centrum Leczenia Bólu - leczenie bólu i opieka paliatywna
Przejdź do poprzedniej strony

  Wróć

Skontaktuj się!

Chcesz umówić wizytę?

 

Zapraszamy do KOI
Centrum Leczenia Bólu

Umawianie wizyt lekarskich u lekarzy specjalistów w KOI Centrum Leczenia Bólu - Bóle reumatyczne, stawów, kończyn, mięśni

Bóle mięśni

Bóle mięśni mogą mieć wiele przyczyn, w tym: przetrenowanie, brak rozgrzewki przed treningiem, nadmierne używanie mięśni, stres, niedobór magnezu i witaminy D, choroby tarczycy, a także choroby autoimmunologiczne lub infekcje wirusowe.

Leczenie bólu mięśni może obejmować przyjmowanie leków przeciwbólowych, fizjoterapię, masaż, akupunkturę, a także zmianę stylu życia, takie jak odpoczynek i unikanie czynników prowokujących. Jeśli ból mięśni jest spowodowany chorobą podstawową, leczenie tej choroby może również pomóc złagodzić ból mięśni.

Bark zamrożony

Bark zamrożony to schorzenie, gdzie na skutek nasilonego stanu zapalnego błony maziowej stawu ramiennego, dochodzi do jej obkurczenia i znacznego ograniczenia ruchomości, co określa się jako „zamrożenie stawu”.

Przyczyna występowania barku zamrożonego nie jest znana. Chorobę obserwuje się częściej u osób w wieku 40–50 lat, u kobiet, osób chorujących na cukrzycę lub zaburzenia hormonalne (np. choroby tarczycy). W niektórych przypadkach początek choroby jest poprzedzony urazem lub operacją barku, ale w większości przypadków pojawia się bez uchwytnej przyczyny.

Bark pozostaje nieruchomy w zależności od przypadku od pół roku do nawet dwóch–trzech lat, ale w większości przypadków z upływem czasu dochodzi do jego „rozmrożenia” i ruchomość stawu powraca.

W przypadku zauważenia już początkowych objawów barku zamrożonego (ból, ograniczenie ruchomości) wskazana jest konsultacja ortopedyczna w poradni specjalistyczne

Leczenie barku zamrożonego może obejmować:

  • leki przeciwbólowe i przeciwzapalne
  • fizjoterapia, takie jak masaże, rozgrzewanie, ćwiczenia izometryczne
  • terapia manualna
  • w razie konieczności leczenie operacyjne

Rwa udowa

Rwa udowa jest to ból pojawiający się w okolicach uda, który jest spowodowany uciskiem na korzenie nerwowe w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Przyczyny rwy udowej obejmują przepuklinę jądra miażdżystego, osłabienie struktury krążka międzykręgowego, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze powodujące drażnienie korzeni nerwowych w odcinku lędźwiowym. Rzadko dochodzi do uszkodzenia nerwu udowego, co generuje ból neuropatyczny, przy złamaniach miednicy, cukrzycy lub w wyniku promieniowania jonizującego.

Leczenie rwy udowej może obejmować: leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, fizjoterapię, masaże, terapię ciepłem/zimnem, ćwiczenia fizyczne i leki na receptę. W niektórych przypadkach może być wymagana interwencja chirurgiczna.

Ból kolan

Bóle kolan mogą mieć różne przyczyny, takie jak: zwyrodnienie stawów, zapalenie stawów, urazy, przeciążenia, choroby reumatyczne, a także choroby takie jak osteoporoza lub dna moczanowa.

Leczenia bólu kolan może obejmować fizjoterapię, leki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne, dostawowe podanie kwasu hialuronowego lub izotopu, stosowanie ortez, a w przypadku poważniejszych przypadków, zabiegi chirurgiczne. W przypadku bólu kolan związanego z chorobą zwyrodnieniową, ważne jest zachowanie prawidłowej masy ciała i utrzymanie aktywności fizycznej, aby zmniejszyć obciążenie stawów. W przypadku bólu kolan związanego z urazem lub chorobą, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem, aby ustalić przyczynę i odpowiedni plan leczenia.

Leczenie bólów reumatycznychm kończyn, stawów mięśni - KOI Centrum Leczenie Bólu

Rwa kulszowa, bóle reumatyczne, kończyn, stawów i mięśni - Warszawa

Ból barków

Ból stawu barkowego może mieć wiele przyczyn, w tym: zapalenie błony maziowej, artretyzm, urazy, zwichnięcie lub zerwanie rotatorów, tendinopatia lub uszkodzenie więzadeł.

Leczenie bólu barku może obejmować: fizjoterapię, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, terapię manualną, sterydy, terapię światłem, masaże i terapię ciepłem/zimnem. W niektórych przypadkach może być wymagana operacja.

Ważne jest, aby udać się do lekarza, aby uzyskać diagnozę i zalecenia dotyczące leczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Zespół cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka to stan, w którym nerw położony w kanale nadgarstka ulega uciskowi, powodując ból, drętwienie i mrowienie w dłoni i palcach.

Przyczyny zespołu cieśni kanału nadgarstka mogą obejmować: skurcze mięśni, nadmierną aktywność fizyczną, powtarzające się ruchy, zmiany zwyrodnieniowe, urazy i choroby, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów i tarczyca.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka może obejmować: terapię fizyczną, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne i opaski, kortykosteroidy, terapię światłem i masaże. W niektórych przypadkach może być wymagana interwencja chirurgiczna.

Ważne jest, aby udać się do lekarza, aby uzyskać diagnozę i zalecenia dotyczące leczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Bóle kończyn

Bóle kończyn mogą być spowodowane przez różne czynniki, w tym:

  1. Zwichnięcia i skręcenia: Może to prowadzić do bólu i obrzęku w kończynie.
  2. Zmiany zwyrodnieniowe stawów: Takie jak artretyzm, który może powodować bóle i trudności w poruszaniu się.
  3. Choroby reumatyczne: Takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, które może powodować bóle i sztywność kończyn.
  4. Urazy mięśni i ścięgien: Takie jak skręcenie lub naderwanie, które mogą prowadzić do bólu i trudności w poruszaniu się.

Leczenie bólów kończyn może obejmować: fizjoterapię, leczenie farmakologiczne, ćwiczenia wzmacniające i relaksacyjne, a także stosowanie chłodzenia lub ciepła w zależności od nasilenia bólu.

W przypadku poważniejszych urazów i chorób może być wymagana interwencja chirurgiczna. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania diagnozy i zalecenia dotyczącego odpowiedniego leczenia dostosowanego do indywidualnych potrzeb.

Bóle reumatyczne

Bóle reumatyczne występują u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Jest to liczna grupa przewlekłych schorzeń zapalnych dotyczących przede wszystkim układ ruchu. Mają one charakter postępujący i cechują się występowaniem silnego bólu, obrzęków oraz ograniczeniem ruchomości stawów.

Do chorób reumatycznych są zaliczane następujące jednostki chorobowe:

  • układowe choroby tkanki łącznej (np. RZS, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy),
  • spondyloartropatie, czyli zapalenia stawów z towarzyszącym zapaleniem kręgosłupa (np. zesztywniejące zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów),
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • zapalenia stawów, zapalenia pochewek ścięgien i kaletek maziowych towarzyszące zakażeniom,
  • choroby stawów towarzyszące chorobom metabolicznym i dokrewnym (w tym np. dna moczanowa),
  • zmiany pozastawowe (np. zapalenie ścięgien),

inne zaburzenia z towarzyszącymi objawami ze strony stawów (np. sarkoidoza).

 

Leczenie bólów reumatycznych polega na zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego, a także na zapobieganiu dalszemu uszkodzeniu stawów. Obejmuje ono zarówno leczenie farmakologiczne, jak i niefarmakologiczne.

Farmakologiczne metody leczenia obejmują:

 

  • Leki przeciwzapalne
  • Leki modyfikujące przebieg - leki te pomagają zmniejszyć stan zapalny i zapobiegać dalszemu uszkodzeniu stawów.
  • Leki biologiczne - te leki są skierowane przeciwko konkretnym białkom, które odgrywają rolę w chorobie i pomagają zmniejszyć stan zapalny.

 

Niefarmakologiczne metody leczenia obejmują:

  • Fizjoterapia - terapia ta może obejmować ćwiczenia, masaże i krioterapię, aby pomóc w zwiększeniu ruchomości i zmniejszeniu bólu.
  • Chirurgia - w niektórych przypadkach, chirurgia może być wymagana, aby usunąć uszkodzone stawy lub zmniejszyć ból.
  • Rehabilitacja - terapia ta polega na pracy z fizjoterapeutą, aby poprawić ruchomość i siłę stawów.

 

Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, aby ustalić diagnozę i skuteczne leczenie. Leczenie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta i może wymagać modyfikacji wraz z postępem choroby.

Rwa kulszowa

Rwa kulszowa to stan, w którym nerw kulszowy, najdłuższy nerw w ciele człowieka, zostaje uciskany lub podrażniony, co prowadzi do wystąpienia bólu, drętwienia i osłabienia wzdłuż trasy nerwu. Rwa kulszowa może być wynikiem różnych czynników i może wpływać na jakość życia pacjenta.

 

Nerw kulszowy rozpoczyna się w dolnej części kręgosłupa, przechodzi przez pośladki, uda, kolana i kończy się w stopach. Gdy ten nerw jest uciskany lub podrażniony, może powodować różnego rodzaju objawy. Najbardziej charakterystycznym objawem rwy kulszowej jest ostry, piekący ból promieniujący wzdłuż nerwu kulszowego. Ten ból może być odczuwany w dolnej części pleców, pośladkach, udach, a nawet w stopach. Oprócz bólu, pacjenci mogą doświadczać drętwienia, mrowienia, osłabienia mięśni nóg oraz trudności w poruszaniu się.

 

Najczęstszą przyczyną rwy kulszowej jest dyskopatia lędźwiowa, czyli uszkodzenie dysku międzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. W wyniku tego uszkodzenia może nastąpić przemieszczenie dysku, co powoduje ucisk na nerw kulszowy. Inne przyczyny rwy kulszowej mogą obejmować stenozę kręgosłupa, czyli zwężenie kanału kręgowego, guzy kręgosłupa, urazy lub zwyrodnienie kręgosłupa.

 

Leczenie rwy kulszowej zależy od jej przyczyny i nasilenia objawów. Oto kilka metod łagodzenia bólu w przypadku rwy kulszowej:

 

  • Odpoczynek i unikanie aktywności prowokujących ból: W okresie nasilenia bólu zaleca się odpoczynek i unikanie aktywności, które mogą nasilać objawy. Unikaj długotrwałego siedzenia lub stania w jednej pozycji i ogranicz obciążenie kręgosłupa.
  • Stosowanie ciepła lub zimna: Możesz zastosować termoterapię lub krioterapię, aby złagodzić ból. Stosowanie ciepła, na przykład za pomocą ciepłej kąpieli, termoforu lub kompresu, może pomóc w rozluźnieniu mięśni i zmniejszeniu napięcia. Zastosowanie zimna za pomocą lodu lub opakowań chłodzących może pomóc w zmniejszeniu obrzęku i zapalenia.
  • Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: Leki dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą pomóc w łagodzeniu bólu i zmniejszeniu stanu zapalnego. Możesz skonsultować się z lekarzem w celu wyboru odpowiedniego leku lub otrzymania zaleceń dotyczących dawkowania.
  • Fizjoterapia i ćwiczenia: Fizjoterapeuta może zaproponować odpowiednie ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie pleców, które pomogą w zmniejszeniu napięcia i stabilizacji kręgosłupa. Delikatne ćwiczenia rozciągające, takie jak leżenie na plecach i unoszenie jednej nogi do klatki piersiowej, mogą przynieść ulgę. Ważne jest jednak, aby ćwiczenia wykonywać pod nadzorem specjalisty, aby uniknąć dalszych uszkodzeń.
  • Terapia manualna i masaż: Terapia manualna, takie jak techniki manipulacyjne wykonywane przez fizjoterapeutę lub osteopatę, może przynieść ulgę w przypadku rwy kulszowej poprzez poprawę mobilności kręgosłupa i zmniejszenie ucisku na nerw. Profesjonalny masaż może również pomóc w rozluźnieniu napiętych mięśni i zmniejszeniu bólu.
  • Iniekcje przeciwbólowe: Jeśli ból jest silny i nieustępujący, lekarz może zalecić iniekcje przeciwbólowe, takie jak zastrzyki z kortykosteroidami lub blokady nerwów. Te procedury mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego i złagodzenie bólu.
  • Akupunktura: Niektóre badania wskazują, że akupunktura może przynieść ulgę w bólu związanej z rwą kulszową. Akupunktura polega na wprowadzeniu cienkich igieł w określone punkty na ciele, co może stymulować układ nerwowy i zmniejszać dolegliwości.

 

W niektórych przypadkach, gdy ból jest przewlekły lub nie reaguje na inne formy leczenia, może być konieczne rozważenie interwencji chirurgicznej w celu złagodzenia ucisku na nerw kulszowy.

 

Ponadto, ważne jest unikanie czynników, które mogą nasilać objawy rwy kulszowej. Może obejmować utrzymanie prawidłowej postawy ciała, unikanie długotrwałego siedzenia czy noszenia ciężkich przedmiotów.

 

Pamiętaj, że każdy przypadek rwy kulszowej może być inny, dlatego ważne jest skonsultowanie się z lekarzem lub fizjoterapeutą w celu ustalenia optymalnego planu leczenia i łagodzenia bólu.